بیش از 80 درصد سقط های خود به خود، در 12 هفته اول حاملگی رخ می دهند. ميزان شيوع سقط در مطالعات مختلف در سنين حاملگي ٥ تا ٢٠ هفته از ١١ تا ٢٢ درصد و با ميزان بالاتر در هفته هاي ابتدايي مي باشد. در مطالعاتي كه از زمان لانه گزيني انجام شده بود، ميزان سقط ٣١ درصد گزارش شده است و در اين مطالعه مشخص شد كه دو سوم اين سقط ها زودهنگام و از نظر باليني بي علامت هستند. ٧٥ درصد سقط هاي با اختلالات كروموزومي تا ٨ هفته رخ مي دهند.

بطوركلي تقريبا نيمي از سقطها اختلالات كروموزومي دارند.  

عوامل مادري، بعضي از عفونتها، بيماريهاي زمينه اي، سرطان، جراحي حين بارداري، تغذيه، استفاده از مواد مخدر و الكل و كافيين، عوامل محيطي و شغلي و سن پدر، به درجات مختلف مي توانند موثر باشند.

در يك مطالعه مشخص شده است كه زناني كه رژيم غذايي حاوي ميوه، سبزيجات ، غلات و ماهي دارند، ممكن است ميزان سقط كمتري داشته باشند. طبق مطالعات وزن كمتر از نرمال ارتباطي با سقط ندارد اما چاقي ميزان از دست رفتن حاملگي را افزايش مي دهد.                

بارداری و زایمان ویلیامز2018